In het Openluchtmuseum in Arnhem hebben ze tijdens de vakantie diverse workshops. Je kunt je er gewoon voor inschrijven, het kost een uurtje en je leert zo de basis van andere hobby’s. Zo heb ik afgelopen zomer kennisgemaakt met de papierknipkunst en de verenging die daarbij hoort. Ook dat is, net als de modelspoorbouw, een wereldje op zich.
De workshop werd gegeven door leeftijdgenoten, dames die de vijftig al wel waren gepasseerd. Het was leuk om te volgen en de uitleg was duidelijk. Het publiek was jonger, ik behoorde tot de ouderen, er waren enkele ouders met jonge kinderen.
Binnen het uurtje hebben we leren knippen, ik heb geleerd dat het papier de bewegingen maakt en dat de schaar op de plek blijft. Ook heb ik geleerd dat je zeer fijn kunt knippen, maar dat lukte mij niet (in) één keer. Het is ook een kunst op zich. Maar het was wel leuk om te knippen in plaats van te snijden, wat ik normaal doe voor mijn modelbouw.
Ook in het Coda in Apeldoorn werd er aandacht besteed aan de papierkunst. De werken die er stonden waren allen uit papier en/of karton gemaakt. Met een deel van de kunst kon ik weinig, maar er zaten wel enkele leuke exemplaren bij. zoals dieren die uit karton waren gemaakt, kleding, of kasten (ook uit karton).
Nog geen week later gingen we naar Westerbork. Daar is het Museum van papierknipkunst. Een piepklein museum dat gerund wordt door vrijwilligers. bij de kassa werden we ontvangen door een enthousiaste heer, die ons een kleine inleiding gaf over het museum.
Tijdens ons bezoek gaf hij ons af en toe ook informatie over speciale werken en technieken. En zo bleek dat deze papierknipkunst ook gebruikt werd voor 3D werken. Kijk dan wordt het interessant! Helaas hing er maar 1 werkje waarbij de derde dimensie gebruikt was.
Aan het eind van het bezoek werden we uitgenodigd om een klein werkje zelf uit te knippen. Elk van ons koos een werkje op eigen niveau, althans, dat dacht ik. Ik was de enige die mijzelf wat te hoog inschatte. Maar naar wat geworstel kreeg ik toch wel wat uit mijn schaartje.
Het fijne aan deze vereniging is, dat ze actief mensen proberen te werven voor hun hobby. De meestal grijze dames en heren nemen de tijd om uit te leggen waar ze mee bezig zijn, wat ze boeit, en wat de geschiedenis is van hun hobby. Maar ze nodigen ook actief uit om eens mee te doen. En juist dat laatste maakt het zo leuk. Door mee te doen leer je hoe de hobby gaat. En kan je echt bepalen of het bij je past. Maar je weet dan ook of je een bepaalde techniek dan al dan niet zelf kunt.
En dat is wat ik geleerd heb deze zomer. Deze oudere mensen nodigden uit om mee te doen, zonder dat ze verwachten dat je er uiteindelijk iets mee ging doen. Ze nodigden ons uit om eens te proeven aan hun hobby. En daarmee leer je ook jezelf te ontdekken binnen de hobby om je van daar uit verder te ontwikkelen.
Als je naar een beurs gaat en je kijkt slechts naar modelbanen, krijg je maximaal een beetje inzicht in hoe anderen iets tot stand brengen. Maar als je iets gaat doen, door bijvoorbeeld mee te doen aan een workshop, leer je vaardigheden aan die je (al dan niet) in kunt zetten voor je eigen modelbaan.
Dus als er een workshop gegeven wordt, of als er een demo is, schuif dan gewoon eens aan. Praat met de mensen die dit doen. Wees eens nieuwsgierig, ook al spreekt je het onderwerp misschien wat minder aan. Maar creativiteit ontstaat daar, waar je je eigen grens over gaat. En als de mogelijkheid er is, probeer dan ook gewoon iets. Je hoeft er thuis niet gelijk mee aan de slag, maar dan heb je er wel al eens aan geproefd. En die ervaring is al een beurs waard.
Rangeerbanen 