Beursgang (1)

Jaren ging ik af en toe maar naar een beurs. Als ik er 1 per jaar bezocht was het veel. Dat veranderde toen ik met Wim Wijnhoud mee mocht met zijn banen. De frequentie ging omhoog, maar nu als deelnemer. Het veranderde mijn blik op de beurzen, zeker nu ik zelf ook met mijn eigen workshops en banen op beurzen meedraai.

Michel als bezoeker

Als bezoeker van een beurs kijk je anders naar beurzen, dan als deelnemer. Als ik ging, dan wilde ik gewoon mooie banen zien, vaak ook wel geïnspireerd worden, eventueel wat spullen kopen en misschien wat bekenden ontmoeten (al kende ik er toen niet zoveel).

Voor mijn inspiratie zocht ik naar de modelbanen die mij op thema aanspraken. Het minimum daarvan stond bij mij op 3. Dat lijkt misschien niet veel, maar als je uitgebreid wilt kijken, foto’s wilt maken en vragen gaat stellen, dan is dat voldoende. Met deze gegevens kon ik soms wel wat dingen uitwerken, maar het is nooit echt tot een bepaald resultaat gekomen.

Vaak werden er ook demo’s gegeven. Daar bleef ik wel eens bij staan. De meest interessante werden gegeven door mensen die nauwelijks aan het bouwen waren, maar veelal aan het praten waren. Ze gaven uitleg bij wat ze gingen doen.

Met workshops heb ik nooit meegedaan. Ze werden heel strak georganiseerd, om een bepaald tijdstip moest je er zijn om deel te nemen. En die tijd vergat ik veelal.

Michel als deelnemer

Nu ga ik als deelnemer naar de beurs. Daardoor zie ik minder modelbanen, zeker als het erg druk is. Je komt dan gewoonweg niet van je plek weg en ik merk dat het qua inspiratie nauwelijks effect op mij heeft. Mede daardoor is mijn kijk op de beurzen veranderd. Waarbij ik voorheen vooral lette op de kwaliteit van de tentoongestelde modelbanen, is mijn blik verbreed en probeer ik het totaalconcept te bevatten.

Om te beginnen bij de beurs zelf is het goed om te kijken wat er over het algemeen aangereikt wordt. De pure verkoopbeurzen daargelaten, zijn er drie aspecten die je tegen kan komen op de beurs: de verkoop van materiaal (treinen, huizen, landschap), de tentoongestelde modelbanen en de demo’s en workshops

Nu trekt mij de verkoop minder, maar ik struin er wel langs. Vaak heb ik niets nodig of ik zoek iets speciaals (veelal op scenerygebied). Of er zijn momenten dat ik gericht kijk naar thema’s of onderdelen daarvan. Een enkele keer kijk ik naar boeken of tijdschriften die mij verder kunnen helpen. Als modelspooorder verzamel ik ook en ik wil die verzameling zo klein mogelijk houden.

De modelbanen kunnen een grote bron van inspiratie zijn. En dit kan op velerlei vlakken. Naast de keuze op schaal, tijdperk en land kan de vorm van de modelbaan of de toepassing van bepaalde technieken ook inspirerend zijn. Sommige modelbouwers hebben op hun baan een stuk tekst geplakt, waarmee ze hun verhaal vertellen. Anderen staan er bij en vertellen hun verhaal of geven antwoord op de vragen die gesteld worden.

En bij de demo’s en workshops kan je technieken zien. Je kunt vragen stellen over hoe ze dingen aanpakken, je kunt vaak ook je probleem neerleggen en vragen naar hun visie. Maar meestal blijft het daarbij. Een demo wordt pas nuttig als je gaat doen wat er bij de demo gedaan werd. En dat is vaak thuis, waardoor je dan tegen dingen aanloopt die je tijdens de demo je niet gerealiseerd had.

Natuurlijk is een beurs bedoeld om lekker te slenteren, onbedachtzaam spullen te kopen en te genieten van al het moois. Maar hoe zou het nu zijn als je een vaardigheid meeneemt van de beurs, waarmee je thuis verder mee kunt gaan?

Modelspoorbeurzen kunnen inspirerend zijn. Is het niet vanwege de modelbanen, dan is het wel vanwege het aanbod via de markt of demo’s en workshops. Waar ik wel nieuwsgierig naar wordt is hoe jullie als lezer kijken naar beurzen. Zijn er dingen die je mist op een beurs, of waar je juist heel tevreden over bent? Mocht je dat willen delen, laat een reactie achter hieronder, of mail mij. Het e-mailadres kan je vonden op mijn contactpagina.

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag